Σκέψεις για μια Δημοκρατία χωρίς κόμματα

"Σκέψεις για μια Δημοκρατία χωρίς κόμματα"

Οι σκέψεις που θα ακολουθήσουν σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να θεωρηθούν "αντικαθεστωτικές". Αντίθετα πιστεύω ότι θα αποτελέσουν μία εκ βαθέων αναθεώρηση του πολιτικού μας συστήματος "για περισσότερη και αντιπροσωπευτικότερη Δημοκρατία".

Η μέχρι σήμερα διακυβέρνηση της Χώρας με τα κόμματα να εναλλάσσονται στην εξουσία δεν νομίζω ότι απέδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα. Επέφερε μίση, διχασμούς, εμφυλίους πολέμους, "χρωματισμό" των πολιτών. Ακούμε, βλέπουμε, νοιώθουμε, διαισθανόμαστε και διαβάζουμε τόσα που αναρωτιέται κανείς αν έστω και κάτι παρέμεινε όρθιο σ` αυτή τη Χώρα. Χρηματισμοί, παράνομες και καταχρηστικές πράξεις δικαστών, ανικανότητα της αστυνομίας, χρηματισμοί εφοριακών, "μίζες" σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, αδιαφάνεια στις προμήθειες του δημοσίου και σε όλους τους τομείς γενικότερα, χειραγώγηση πολιτικών, συμφέροντα, ενδιάμεσοι, "νταβατσίδες", φακελάκια στο χώρο της υγείας, ακατάλληλα για την υγεία των πολιτών προϊόντα, παραπαιδεία, παραοικονομία, εισφοροδιαφυγή, φοροδιαφυγή, αναξιοκρατία, ρουσφετολογία, ναρκωτικά, σκάνδαλα, γραφειοκρατία κλπ, κλπ, κλπ.

Αποτέλεσμα :

Φτώχεια, ανισοκατανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων, υπανάπτυξη, έλλειψη κοινωνικού κράτους, ανεργία, ανασφάλεια του πολίτη, εγκατάλειψη της παιδείας, της υγείας, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αντιφατική εργατική νομοθεσία, δημοσιονομικά ελλείμματα, υπέρογκος δανεισμός, αδιαφορία για το περιβάλλον, ανυπαρξία μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, αποτυχημένη αναδιαρθρωτική γεωργική πολιτική, αδύναμη οικονομία, έλλειψη σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος τόσο για τα φυσικά πρόσωπα όσο και για τα νομικά, μη ανταγωνιστικά προϊόντα, μη ορθολογικά οργανωμένο και υπέρογκο κράτος, αλλά κυρίως η καθιέρωση ενός πελατειακού κομματικού συστήματος και ο διαχωρισμός των πολιτών σε δικούς μας και δικούς τους, πολιτικό χρήμα, κλπ, κλπ, κλπ.

Κατά την ταπεινή μου άποψη όλα τα πιο πάνω έχουν την αφετηρία τους στα πολιτικά κόμματα, παρά το γεγονός ότι η ύπαρξή τους, σύμφωνα με το σύνταγμα της Χώρας, οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μόνο που η οργάνωσή τους και η δράση τους κάθε άλλο από δημοκρατική μπορεί να χαρακτηρισθεί.

Επιγραμματικά :

Ο αρχηγός των κομμάτων διαθέτει υπερεξουσίες που αγγίζουν τα όρια του "δικτατορισμού". Σαν πρωθυπουργός διορίζει και παύει τους υπουργούς της κυβέρνησής του όταν και όποτε αυτός το επιθυμεί. Είναι στη δική του αποκλειστική ευθύνη η κατάρτιση των εκλογικών ψηφοδελτίων. Ορίζει τους επικεφαλής των ψηφοδελτίων επικρατείας και ευρωβουλής και την εκλόγιμη θέση των υπόλοιπων υποψηφίων. Οι υπουργοί διορίζουν προέδρους και μέλη επιτροπών της αποκλειστικής αρεσκείας τους. Το ίδιο πράττουν και για τα διοικητικά συμβούλια των οργανισμών και νομικών προσώπων που ανήκουν στο δημόσιο. Οι υποψηφιότητες για την τοπική αυτοδιοίκηση ορίζονται από τα επιτελεία των κομμάτων υπό την αποκλειστική έγκριση του αρχηγού του κόμματος. Οι περιφερειάρχες επίσης επιλέγονται αποκλειστικά από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Διορισμοί από το "παράθυρο" των ημετέρων, κατά το πλείστον αναξιοκρατικά. Αδιαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων. Εισροή οικονομικών ενισχύσεων στα κόμματα από ανέλεγκτες πηγές. Τήρηση ανεπίσημων και ανέλεγκτων λογιστικών βιβλίων από δημόσια αρχή.

Συμπέρασμα - Πρόταση :

Ως εκ τούτου λοιπόν η ύπαρξη των κομμάτων καταστρατηγεί βάναυσα το αναφαίρετο και ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών "του εκλέγειν και εκλέγεσθαι". Τα εκατομμύρια των πολιτών που προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τον εκπρόσωπό τους στη βουλή και στη συνέχεια στην κυβέρνηση ή τους τοπικούς άρχοντες, καλούνται να επιλέξουν μερικούς απ` αυτούς που άλλοι ερήμην τους έχουν ήδη επιλέξει. Φυσικά δεν μπορεί να γίνει λόγος για τους ανεξάρτητους υποψηφίους, λόγω και του εκάστοτε, μόνιμα αυξημένης αναλογικής, ισχύοντος εκλογικού νόμου. Όσο δε για το δικαίωμα του "εκλέγεσθαι" ούτε λόγος να γίνεται, αφού αυτό καθίσταται σχεδόν απαγορευτικό για τους πολίτες, αν δεν είναι μέλη κάποιου κόμματος. Είναι αδιανόητο να ζητήσουν στη Χώρα μας, την ψήφο του ελληνικού λαού, καταξιωμένα άτομα, αν δεν ανήκουν σε κόμμα.

Επειδή πιστεύω ότι τα παραπάνω πλήττουν βάναυσα τη Δημοκρατία και περιορίζουν σοβαρά την ελεύθερη βούληση του λαού μας, περιγραμματικά προτείνονται :

- η κατάργηση των κομμάτων, με τροποποίηση των σχετικών άρθρων του Συντάγματος,

- ο αριθμός των βουλευτών να περιορισθεί στους 150,

- οι βουλευτές και οι τοπικοί άρχοντες να εκλέγονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο κατά εκλογική περιφέρεια, με απόλυτη σειρά κατάταξης, σύμφωνα με τους σταυρούς προτίμησης του λαού,

- η επικράτεια να διαιρεθεί σε μικρές εκλογικές περιφέρειες για να υπάρχει αμεσότητα μεταξύ εκλογέων και εκλεγομένων βουλευτών,

- κάθε περιφέρεια να μην εκλέγει περισσότερους από δύο βουλευτές,

- ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί να αναδεικνύονται από τη βουλή, μετά από εκδήλωση ενδιαφέροντος, με μυστική ψηφοφορία,

- να περιορισθούν τα επίπεδα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δήμοι και νομαρχίες να ενοποιηθούν και να δημιουργηθούν μητροπολιτικοί δήμοι,

- οι περιφερειάρχες να εκλέγονται απ` ευθείας από τους πολίτες με ενιαίο ψηφοδέλτιο κατά περιφέρεια και να προίστανται των μητροπολιτικών δήμων με ουσιαστικές αρμοδιότητες,

- οι επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης να αναδεικνύονται από τα σχετικά συμβούλια, ύστερα από εκδήλωση ενδιαφέροντος, με μυστική ψηφοφορία,

- οι αιτήσεις όλων των υποψηφίων, προς τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, για συμμετοχή τους σε πάσης φύσεως εκλογές, να συνοδεύονται υποχρεωτικά με πλήρες βιογραφικό σημείωμα, χωρίς καμιά εξαίρεση, το οποίο να δημοσιεύεται.

Αντιλαμβάνομαι ότι η πρότασή μου αυτή προϋποθέτει ισχυρή και σχεδόν καθολική μεταρρυθμιστική θέληση του λαού και φυσικά δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, δεν θα μπορούσε άλλωστε, γιατί χρειάζεται εξειδικευμένη επιστημονική μελέτη. Θα χαιρόμουν όμως αν είχα τα σχόλιά σας, θετικά ή αρνητικά, για το πνεύμα της πρότασης και ενδεχομένως για να συζητηθούν επί μέρους θέματά της.